Adviesrubriek: Lieve Positieve

Na corona: verbinding zonder handen schudden

De positieve psychologie gaat over hoe we het beste uit onszelf en anderen kunnen halen. Over het versterken van mogelijkheden om een plezierig, goed en zinvol leven te leiden, ook al zit het soms tegen. De positieve psychologie gaat over het van elke dag niet de beste, maar de best mogelijke dag maken.

In deze nieuwe rubriek kun je vragen stellen over wat je bezig houdt. Problemen, irritaties, zorgen, alles mag. De redactie van het Tijdschrift Positieve Psychologie zal vanuit de positieve psychologie trachten je een antwoord te geven, waardoor elke dag toch de best mogelijke dag kan worden.

Stuur je vragen naar bladmanager Janet Rienties en wie weet lees je het antwoord op je vraag in de volgende nieuwsbrief!
 

Beste Positieve,

voor zover ik weet heb ik nog geen corona gehad. Ik ben blij dat alle maatregelen weer afgeschaft zijn, maar wil nog wel voorzichtig blijven. Ik had me voorgenomen om enkele van de afgeschafte maatregelen vol te blijven houden; namelijk niet meer handen schudden en 3 zoenen (ook 2 zoenen of 1, tenzij het zeer dierbaren zijn). De elleboog en de boks vind ik niet zo bij mij passen, dus probeer ik meestal zo’n Aziatisch dankjewel-gebaar met mijn handen te maken, met een lichte buiging. Toch is het in korte tijd al vaak fout gegaan. Zo’n plotseling uitgestoken hand: als in een reflex beantwoord ik die, zelfs terwijl ik het niet wil.

Is er iets wat ik kan doen om het voortaan beter vol te houden? Ik ben vast niet de enige die hiermee zit.
Voorzichtig Anoniempje

Beste Voorzichtig Anoniempje,

wat een lastige uitdaging voor je! Zoals je zelf al schrijft: je bent vast niet de enige die hiermee zit. Dat besef kan direct al een eerste stapje zijn om het beter vol te houden. Vaak zijn we boos of teleurgesteld als een voornemen niet lukt. Op de ander (‘waarom dringt hij zo aan met die hand?’) of op onszelf. Door vriendelijk en compassievol naar jezelf en de ander te blijven, kun je je vaak beter weer herpakken. Die compassie groeit door het besef dat we allemaal maar mensen zijn, er het beste van proberen te maken en ook allemaal wel eens dingen doen die niet handig zijn.

Vanuit de psychologie is het volhouden van bepaald gedrag behoorlijk onderzocht. Een werkzame aanpak is die van de gedragsintentie. Je maakt je voornemen concreet: als deze situatie zich voordoet (je begroet iemand), dan doe ik het volgende (in jouw geval een gebaar met je handen en lichte buiging). Je kunt echter ook al uitdagingen aan zien komen en dáár een intentie voor maken. Als iemand met uitgestrekte hand op je afstapt, wat wil je dan doen? Door vooraf daar zelf een goed plan voor te maken, zorg je dat je in het moment niet meer hoeft te bedenken wat je ermee moet doen. Dat laatste leidt er vaak toe dat je toch maar meegaat met het handen schudden. Wat werkt voor jou? Een handgebaar, een stapje achteruit, een korte uitleg (‘ik schud liever nog geen handen’).

Tot slot kun je ook – voor jezelf en de ander – kijken naar de behoefte achter dat handen schudden. Naast een gewoonte die menigeen weer snel oppakt, is handen schudden en zoenen ook een manier van contact leggen, van verbinding maken. Dat is niet voor niets een van de basisbehoeftes uit de zelfdeterminatietheorie. Onderzoek eens geslaagde momenten: hoe heb je eerder verbinding gemaakt met mensen zonder fysiek contact? Wanneer ervaar je verbondenheid terwijl je 1,5 meter afstand houdt? En hoe zit dat voor de ander (die misschien wel een hand wil geven): hoe zou diegene verbinding kunnen ervaren zonder handen schudden?

Veel sterkte gewenst!
Matthijs Steeneveld