Zo blijf je ook na het behalen van je doelen gemotiveerd
Een onderzoek van Jennifer Aaker en Szu-Chi Huang, beiden werkzaam bij de Stanford Graduate School for Business, dat gepubliceerd zal worden in het Journal of Personality and Social Psychology, pleit ervoor dat we manieren moeten en kunnen vinden om ook na het behalen van doelen gemotiveerd te blijven in ons werk.
Evenals binnen een mensenleven, is het binnen een bedrijf de natuurlijkste zaak om doelen te stellen en motivatie te halen uit het bereiken van deze doelen. Mensen jagen hun gehele leven achter doelen aan en groot deel van deze missies eindigen op een gelukkige manier – het doel wordt behaald. Maar als we op de langere termijn resultaten willen blijven zien, is het belangrijk om ons gedrag voor te zetten en routinematig te werken aan de taken die gealigneerd zijn aan ons doel. Net als met mensen die af willen vallen en een dieet uitproberen, zijn langetermijnresultaten meer afhankelijk van systematische verandering in gedrag en overtuigingen dan van het behalen van een eenmalig doel.
Volgens de onderzoekers van de Stanford Graduate School for Business kan één metafoor leidend zijn in onze pogingen om langdurig gemotiveerd te blijven: ‘It’s about the journey, not the destination.’ De resultaten van zes uitgevoerde onderzoeken zijn in het artikel bijeen genomen en wijzen uit dat het herconstrueren van een gezamenlijk doel als een reis die is afgelegd, bijdraagt aan de waarschijnlijkheid dat mensen gedrag, dat in lijn is met het doel, voortzetten. Dit was in tegenstelling tot situaties waarbij het metafoor van het bereiken van een bestemming of geen metafoor gebruikt werd. Met behulp van de studieresultaten hebben de onderzoekers geanalyseerd welke psychologische mechanismen ten grondslag liggen aan langdurig doelgericht en gemotiveerd gedrag.
Het probleem: verlies van betrokkenheid na bereiken van doel
Er is een duidelijk probleem dat aangekaart wordt en implicaties heeft voor de hoeveelheid motivatie die werknemers voelen. Namelijk het verlies van ervaren betrokkenheid bij het doel, na het bereiken van het doel. Een van de eerste modellen die doelgericht gedrag illustreren is het ‘action-phase model’ van Gollwitzer, Heckhausen en Steller uit begin jaren ’90 van de vorige eeuw. Dit model wordt door het onderzoek aangehaald om inzichtelijk te maken waar de problemen oprijzen. Belangrijk is om de verschillende fases van het behalen van een doel, zoals die in het model zijn geïllustreerd, te erkennen. De pre-beslissingsfase, de post-beslissingsfase, de actiefase en de post-actiefase. De eerste drie fases hebben volgens het onderzoek echter buitenproportioneel aandacht gekregen in zowel de academische wereld als de beroepspraktijk. De complexiteit en het belang van de laatste fase, de post-actiefase, waarin het doel al behaald is, worden echter te vaak overzien. Een bijkomend effect is dat mensen de binding met het doel verliezen, wanneer het doel behaald is. Zo werden concepten die aan het doel gerelateerd zijn als minder positief en belangrijk geëvalueerd door mensen die het doel bereikt hadden, dan door mensen die nog actief bezig waren het doel te bereiken.
De oplossing: positief gedrag behouden door focus op groei
Een afgenomen betrokkenheid met een behaald doel kan profitabel zijn. Zo kan de energie gefocust worden op nieuwe doelen. Echter is het van belang om de betrokkenheid niet zo volledig te verliezen, dat ook het constructieve gedrag, dat leidde tot het behalen van het doel, verdwijnt. Hoe laat je mensen positief, doelgericht gedrag dan voortzetten, nadat de oorspronkelijke doelen al behaald zijn?
Er zijn twee belangrijke redenen waarom mensen opnieuw doelgericht gedrag gaan vertonen. Wanneer hun doelgerichte gedrag om een of andere reden onderbroken wordt en het doel nog niet compleet behaald is of wanneer de activiteit voortkomt uit intrinsieke motivatie. In het laatste geval vertonen mensen doelgerichte activiteit omdat de activiteit zelf aangenaam en voldoende uitdagend is. De activiteit staat niet enkel meer in dienst van het doel.
Juist na het behalen van een doel – zowel persoonlijk als binnen een bedrijf – wordt de intrinsieke motivatie om doelgericht gedrag te vertonen het belangrijkst. Hier is het volgens de onderzoeker belangrijk om te focussen op persoonlijke groei. Vraag jezelf en je werknemers: hoe zijn we gegroeid door het gedrag dat heeft geleid tot het behalen van het doel? Welke verschillen zijn merkbaar als je kijkt naar jezelf in het moment dat je het doelgerichte gedrag nog niet vertoonde en naar het moment dat je doelgericht bezig was of wanneer het doel behaald was?
Als vergelijking halen de onderzoekers een persoon aan die bezig is met afvallen. Wanneer het doel van 10 kilo afvallen behaald is, is het voor de persoon niet meer motiverend om te denken aan de resterende kilo’s die er nog af moeten. Want die zijn er niet. Wat wel motiverend kan werken is het inzien van de eigen gedragsverandering en welke positieve invloeden dit op het dagelijkse leven heeft. Zat de persoon bijvoorbeeld eerst altijd op de bank te luieren, maar komt hij of zij nu veel buiten? Sport hij of zij regelmatig en eet de persoon gezond? Al deze veranderingen die groei weergeven en een positief zelfbeeld creëren, dragen bij aan de intrinsieke motivatie om het gedrag voort te zetten. (bron: MT | Anna Lillioja)