Zorg voor zinzoekers
Zin en zingeving. Hoe gaan we daar als hulpverlener mee om? Dat was de centrale vraag op 24 mei 2016 in Leuven tijdens het symposium met als titel ‘Zin buiten beeld? De zorg voor zinzoekers vandaag’, georganiseerd door het ‘Kenniscentrum voor levensbeschouwing en geestelijke volksgezondheid’. Studiesecretaris Dr. Miranda Vroon-van Vugt: ‘De opkomst hier is zowat dubbel zo groot als vorig jaar.’ Het onderwerp ‘zin’ raakt blijkbaar een gevoelige snaar.
Dr. Walter Krikilion en ervaringsdeskundige Griet Leysen beten samen de spits af en braken een lans voor zingeving als meerwaarde bij herstel in de GGZ. Zij wierpen een licht op de specifieke rol van levensbeschouwing en spiritualiteit in de participatie- en herstelbeweging.
‘Aan het sterfbed hoor ik vaak: Ik heb een mooi leven gehad, ik heb veel mogen reizen en de wereld te zien’, getuigde Dr. Anne-Mie Jonckheere in haar betoog. ‘Zelden hoor ik echter: ik ben dankbaar dat ik ondanks de klappen van het leven niet bitter ben geworden.’ Met dit en andere voorbeelden illustreerde zij een soms schrijnend gebrek aan taal om over zingevingsvragen te praten.
In het tweede deel van de studiedag brachten een aantal zorgverleners casussen uit hun eigen praktijk (Evelien Deketele, Koen De Fruyt, Prof. Siebrecht Vanhooren, Dr. Kristien Lemaitre en Dr. Dominiek Lootens). Als rode draad benadrukten zij het belang om te durven stilstaan bij zinloosheid en leegheid, om dan samen met de cliënt schoorvoetend op stap te gaan op zoek naar zin.
Prof. Christa Anbeek was door onvoorziene omstandigheden afwezig. Dit was wel jammer voor de oorspronkelijk bewust pluralistische insteek van dit symposium. Los daarvan bleek deze dag voor vele van de kleurrijke groep deelnemers best wel zin-vol. Of zoals dagvoorzitter Prof. Jessie Dezutter concludeerde: ‘Er zijn niet alleen mensen die zorg nodig hebben, maar ook mensen die zin-zorg nodig hebben.’
